Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου

Κύριος Ναός της Μαραθούσας είναι ο Ι.Ν. του Αγίου Γεωργίου.

Ο Ναός θεμελιώθηκε επί Αρχιερατείας του αείμνηστου Μητροπολήτου Παύλου το 1954 δίχως την ύπαρξη Νάθρηκα. Επί εφημερίας του π. Χρήστου Βογιατζή και του π. Νικολάου Παρδάλη, πραγματοποιήθηκε έρανος στο Άγιο Όρος και οι Αγιορείτες Πατέρες πρόσφεραν τη ξυλεία για τη στέγη του Ναού και οικονομική  βοήθεια. Προς ολοκλήρωση του Ναού ο π. Χρήστος έκανε και έρανο σε όλη τη Χαλκιδική, συστήνοντας ερανική επιτροπή. Σήμερα,  ο τρίκλιτος Ναός του Αγίου Γεωργίου κοσμήται με πανέμορφες αγιογραφίες κι έχει μορφή Βυζαντινής Μεγαλοπρέπειας, κάτι που συναντάται μόνο στα Μοναστήρια του Αγίου Όρους. 

Ο Ναός, γιορτάζει στις 23 Αυγούστου και η ημέρα αυτή είναι άλλη μια ευκαιρία για να ανταμώσουν οι κάτοικοι, να προσκηνήσουν, να γιορτάσουν, να γλεντήσουν, να χορέψουν.

Όλοι γνωρίσουμε ότι τα πανηγύρια που είναι η κορυφαία στιγμή έκφρασης του κοινωνικού και πολιτισμικού παλμού των τοπικών κοινωνιών και είναι πάντα αφιερωμένα στη μνήμη των πολιούχων η, Τοπικών Αγίων. Όμως, για τη Μαραθούσα δεν ισχύει αυτό.  

Ο Ναός, ενώ είναι αφιερωμένος στον Άγιο Γεώργιο, το πανηγύρι γίνεται στις 23 Αυγούστου, δηλαδή στα 9μερα της Παναγίας. Γιατί άραγε;  Ιδού η εξήγηση! Πριν πολλά-πολλά χρόνια, οι ντόπιοι κάτοικοι της Μαραθούσας επιθυμούσαν το πανηγύρι να γίνεται του Αγίου Γεωργίου και οι πρόσφυγες ήθελαν να γίνεται της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Έτσι, σαν χρυσή τομή βρήκαν την διπλή λύση. Δηλαδή, ο ναός να τιμάται στη μνήμη του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου και το πανηγύρι να γίνεται προς τιμή της Υπεραγίας Θεοτόκου!

Για την Ιστορία!

Στη θέση που βρίσκεται σήμερα ο Ναός του Αγίου Γεωργίου, στην πλατεία του χωριού, κάποτε και επί τουρκοκρατίας υπήρχε ένα τζαμί που περιστοιχιζόταν από λιθόκτιστη μάντρα, ύψους 2 μέτρων. Αυτό το κτίσμα οι πρόσφυγες το μετέτρεψαν σε ναό και τοποθέτησαν εκεί τα ιερά κειμήλια που έφεραν από την πατρίδα τους.

Σύμφωνα με μαρτυρίες οι ιδιαίτερα ευλαβικοί πρόσφυγες μετέφεραν στην νέα τους πατρίδα, όσα κειμήλια μπόρεσαν και μεταξύ αυτών:

-         Μια γλυκόλαλη καμπάνα που μέχρι το 1962 ήταν κρεμασμένη μπροστά από την κύρια είσοδο της εκκλησίας, εκτελώντας παράλληλα και χρέη ρολογιού.

-         Ιερές εικόνες τέμπλου διαστάσεων 70Χ90 εκατοστά

-         Ένα ξυλόγλυπτο σταυρού αγιασμού 20Χ15 εκατοστά

-         Τρεις ιερατικές στολές, εκ των οποίων οι δύο ήταν χρυσοκέντητες, ρωσικής ραφής και προέλευσης.

Ο ναός αυτός, κάηκε κατά τη διάρκεια της Γερμανικής κατοχής, το 1944, μαζί με όλο το χωριό και δυστυχώς όλα αυτά τα
ιερά κειμήλια μεγάλης και ανεκτίμητης συναισθηματικής αξίας για τους πρόσφυγες και όχι μόνο, δεν υπάρχουν σήμερα.

Επίσης, για πολλές δεκαετίες και κάθε χρόνο στον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου της Μαραθούσας έρχονταν για ευλογία, τα τίμια λείψανα της Αγίας Άννας από τη Σκήτη της Αγίας Άννης του Αγίου Όρους. Τα λείψανα τα συνόδευε Μοναχός επάνω σε μουλάρι η, άλογο που ήταν στολισμένο με υφασμάτινες πλακέτες και τα υποδέχονταν με λαμπρότητα, κωδωνοκρουσίες και θυμιάματα.

Οι δε κάτοικοι και επισκέπτες, προσκυνούσαν τα λείψανα γονατισμένοι και μετά την παράκληση, το βράδυ, διανυχτέρευαν στο σπίτι του νοικοκύρη που έδινε το μεγαλύτερο τάμα. Την άλλη μέρα ο Μοναχός με τον ιερέα του χωριού πήγαιναν από σπίτι σε σπίτι με τα ιερά λείψανα για προσκύνηση και δωρεές από τους κατοίκους, κυρίως σιτηρά, και μετά από παραμονή δυο ημερών αναχωρούσαν για το Άγιο Όρος με επισημότητα.

Ξωκλήσι της Παναγιάς Γερόντισσας

To Ξωκλήσι της Παναγιάς της Γερόντισσας, στην Πλατάνα, θεμελιώθηκε στις 15 Μαρτίου 1994 σε κοινοτικό χώρο, επί εποχής του Μητροπολίτη Ιερισσού Κύριου Νικόδημου και του Αρχιμ. πατέρα Ευθύμιου Πρέπη.

Τα εγκαίνια έγιναν ένα χρόμο μετά και έκτοτε, πλήθος χριστιανών έρχονται από όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό και προσεύχονται στη Θαυματουργή Παγαγιά Γερόντισσα. Στην εικόνα της Παναγίας της Γερόντισσας, το πρωτότυπου της οποίας υπάρχει στην Ιερά Μονή Παντοκράτορος του Αγίου Όρους***, η Θεοτόκος δε φέρει στην αγκαλιά της, ως μικρό παιδί τον Χριστό, δηλώνοντας το «αειπάρθενον» κατά την Ορθόδοξο Πίστη. 

Στο εξωκλήσι τελούνται αγρυπνίες, θεία Λειτουργία, παρακλήσεις και όλα τα μυστήρια της εκκλησίας. 

Κάθε χρόνο δε, την ημέρα της Ζωοδόχου Πηγής, μετά από την πρωινή λειτουργία ακολουθεί το λεγόμενο «κουρμπάνι», όπου κάτοικοι, καλεσμένοι και περαστικοί  τρώνε, πίνουν, τραγουδούν και χορεύουν.

ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑΣ

Στην Ιερά μονή Παντοκράτορος του Αγίου Όρους φυλάσσεται η Ιερά εικόνα της Παναγίας της «Γερόντισσας». Έλαβε δε την ονομασία αυτή από ένα θαύμα κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας του θανάτου ενός γέροντος ορθοδόξου ηγουμένου.

Η Ιστορία έχει ως εξής. Σε έναν ασθενή ευσεβέστατο ηγούμενο ο Θεός απεκάλυψε την ημέρα του θανάτου του. Αυτός ηθέλησε πριν πεθάνει να κοινωνήσει τα Άχραντα μυστήρια. Ζήτησε λοιπόν από τον εφημέριο ιερομόναχο να βιαστεί για να προλάβει να τον κοινωνήσει. Εκείνος, όμως, καθυστερούσε και ο Γέροντας εκινδύνευε ν’ αποθάνει χωρίς να κοινωνήσει. Τότε από την εικόνα της Θεοτόκου ηκούσθη μια οργισμένη φωνή να ερωτά τον ιερομόναχο γιατί αργούσε και δεν συμμορφωνόταν με την παράκληση του Γέροντα.

Όπως ήταν φυσικό ο ιερομόναχος συμμορφώθηκε και τρέμοντας σύγκορμος έκανε το λειτούργημά του. Έκτοτε η εικόνα αυτή ονομάσθηκε «Παναγία η Γερόντισσα», επειδή υπεστήριξε την παράκληση του Γέροντος. Η Παναγία Γερόντισσα είναι θαυματουργή εικόνα. Στην εικόνα, που βρίσκεται στον κίονα του αριστερού χορού του καθολικού της Μονής, η Παναγία παριστάνεται σε όρθια στάση δεήσεως χωρίς τον Χριστό. Στην ασημένια επένδυση της εικόνας φαίνεται και ένα πιθάρι που ξεχειλίζει θυμίζοντας μας ένα θαύμα της Παναγίας, η οποία εισακούοντας τις προσευχές του Γέροντος (εξ ου και Γερόντισσα) γέμισε με λάδι τα άδεια πιθάρια της Μονής. σε μια επιδρομή Σαρακηνών στη Μονή ένας απ' αυτούς προσπάθησε να σχίσει την εικόνα σε κομμάτια, για να ανάψει μ' αυτά το τσιμπούκι του, αλλά έχασε αμέσως την όραση του και οι σύντροφοι του πέταξαν την εικόνα σε ένα κοντινό πηγάδι. ο τυφλός ιερόσυλος παιδεύτηκε τόσο κατά την ώρα του θανάτου του, ώστε παρήγγειλε στους δικούς του ακόμα και μετά το θάνατο του να πάνε στο Άγιο Όρος και να βγάλουν την εικόνα από το πηγάδι, πράγμα το όποιο και έγινε, αφού η εικόνα είχε παραμείνει εκεί ογδόντα χρόνια. στην σημερινή της μορφή η εικόνα είναι μάλλον επιζωγραφισμένη.

Το αργυρό κάλυμμα της εικόνας αναρτήθηκε τον 17ο αιώνα, έπειτα από εκφρασμένη επιθυμία της ίδιας της Παναγίας και με χρήματα Κωνσταντι-νοπολίτισσας αρχόντισσας.

Άλλα Ξωκλήσια

Κτήριο Πνευματικού & Πολιτιστικού Κέντρου

Το υπέροχο αυτό κτίριο, που φιλοξενεί εκδηλώσεις του Συλλόγου, της Κοινότητας και της Εκκλησίας είναι Δωρεά της Ουρανίας και του Νικολάου Καραματσούκα.
Βρίσκεται μέσα στην αυλή του Ι.Ν. Αγίου Γεωργίου.